بررسی عوامل مؤثر بر رفتارهای مدیریت منابع آب کشاورزان(مطالعه‌ی موردی: دشت همدان-بهار)

هم اکنون بیشتر مناطق جهان با کمبود آب و مسائل جدی زیست محیطی ناشی از فعالیت­های کشاورزی روبه­رو شده اند، به­طوری که رقابت سنگینی بر سر منابع کمیاب آب، به ویژه در مناطق خشک و نیمه­خشک، به­وجود آمده است. از این رو مدیریت منابع آب از موضوعی فرعی به مسئله ای اصلی و پر اهمیت تبدیل شده است. بنابراین،  بررسی رفتار کشاورزان در قبال منابع آب از اهمیت قابل­توجهی برخوردار می باشد. هدف پژوهش حاضر بررسی عوامل مؤثر بر نگرش کشاورزان نسبت به فعالیت­های مدیریتی منابع آب آنها در دشت همدان-بهار می­باشد. روش این پژوهش از نوع توصیفی، و ابزار پژوهش شامل پرسشنامه متغیرهای مؤثر بر نگرش کشاورزان، و پرسشنامه رفتارهای مدیریت منابع آب می باشد. جامعه­ی آماری تحقیق مورد نظر 476 نفر از کشاورزان آبی کار دشت همدان-بهار با چاه­های با عمق بیشتر از 150 متر بوده­اند، که 250 نفر از آنها به عنوان نمونه­ی آماری انتخاب شده اند. در این تحقیق داده­ها با استفاده از آزمون آماری وایازی چندگانه تحلیل شده­اند، که بر اساس نتایج آنها، عوامل درک آسیب­پذیری(48/0=β)، درک شدت تخریب(55/0=β)، درک موانع حفاظت از منابع آب(57/0=β) و مسئولیت­پذیری(42/0=β)، با رفتارهای مدیریت منابع آب در سطح (p